Beloofd

Te snel rijden is gevaarlijk voor jezelf en voor anderen. Het is ook asociaal. Ik hoop dat de Vlamingen massaal meedoen aan deze actie.

Ik beloof nooit te snel te rijden aan mijn kleinkindjes Liam en Amy. In 1989 verongelukte mijn toen 18 jaar jonge neef Kurt, door een aanrijding van een snelheidsduivel. Tot op de dag van vandaag, weet ik, hoeveel verdriet en onmacht daarbij komt kijken. 

Ik beloof aan mijn kinderen niet te snel te rijden aangezien hun opa is omgekomen in een accident door een chauffeur die te snel reed

Ik en mijn vriend (we zijn intussen 3,5 jaar samen) hebben elkaar beloofd om niet te snel te rijden. Liever eens ergens te laat toe komen dan nooit meer toe te komen. Want haast en spoed is zelden goed ?

Sinds ik vader ben geworden ben ik een heel andere man. Je voelt je plots emotioneler en hebt meer verantwoordelijkheid. Ook voor andere weggebruikers. Dankzij onze kinderen ben ik bewuster geworden in het verkeer. Vandaar mijn belofte.

Als reisblogger ben ik gek van roadtrips. Ik werk dan ook graag mee aan de Beloofd-actie op het verkeer veiliger te maken.

Ik vertrek richting Kroatië met mijn zoon en ben enige bestuurder. Dus rijd ik er 3 dagen over en heb ik overnachtingen voorzien in Duitsland en Oostenrijk. Op deze manier heb ik voldoende slaap, begint mijn vakantie op de dag dat ik vertrek en kom ik goed uitgerust aan. Een vakantie dient tenslotte om uit te rusten. Ik heb een vrij actieve zoon, dus wanneer ik uitgerust ben kan ik actief meespelen en zo zijn we beide tevreden en zonder frustratie aan onze vakantie begonnen.

Ik ben dit jaar langs de gewone wegen (geen autostrade) naar de Normandië geweest en heb me aan de aanbevolen snelheden gehouden .Vond het uitstekend om zoveel van de landelijke streken te hebben gezien, wat je met grote snelheid nooit kan bewonderen. Waarom ik me aan deze belofte zal houden? Ik laat zelf als gemachtigde opzichter iedere dag de kinderen veilig een drukke straat oversteken. BELOOFD!

Ik stuur of bekijk nooit berichten en mails als ik aan het rijden ben. Als ik een oproep moet beantwoorden, doe ik dit handsfree of als ik bij klanten ben.

Ik heb altijd geweigerd  om mijn gsm te gebruiken tijdens het werk. Ook de boordcomputer gebruikte ik enkel als ik bij een klant was en veilig stilstond. Zelfs als je je gsm maar even vastneemt, wordt je rijgedrag beïnvloed.

Wij hebben geen boordcomputer in onze vrachtwagen en gebruiken een codesysteem om aan te geven wanneer we met een nieuwe opdracht beginnen. Ik voer de code in voordat ik vertrek en gebruik mijn gsm nooit als ik aan het rijden ben. Als ik een dringende oproep moet beantwoorden, doe ik dit handsfree. Maar meestal leg ik mijn gsm buiten handbereik. Er gebeuren al genoeg ongevallen in het verkeer!

Ik snap het niet als ik chauffeurs zie bellen achter het stuur. Zelfs enkele seconden afgeleid zijn kan dramatische gevolgen hebben. Daarom neem ik mijn gsm nooit in de hand als ik aan het rijden ben. Als ik berichten ontvang via de boordcomputer, klik ik die weg tot ik op een veilige stopplaats ben. Voor dringende wijzigingen bellen de planners me en dan beantwoord ik de oproep via de carkit.

Ik gebruik mijn smartphone nooit tijdens een rit met de vrachtwagen of auto. Door mijn gsm op stil te zetten, hoor ik berichtjes niet binnenkomen. Op stopplaatsen bekijk ik ze en enkel als het dringend is, antwoord ik. Maar vaak wacht ik zelfs tot na mijn shift om terug te sturen. Als mijn werkgever me wil contacteren, gebeurt dit meestal via de boordcomputer. Af en toe bellen de planners en dan beantwoord ik de oproep handsfree via de carkit. Een extra motivatie van onze werkgever om niet te gsm’en achter het stuur: boetes zijn voor eigen rekening!

Voor een rit zet ik mijn gsm op ‘niet storen’. Zo word ik niet afgeleid als ik op de baan ben. Oproepen van mijn werkgever komen wel door, maar die neem ik op via de carkit. Verkeersveiligheid is voor mij, mijn zoon Kevin en ons bedrijf Van Moer Group heel belangrijk. Zo kreeg ik onlangs een opleiding tot driver instructor en volg ik nu het rijgedrag van nieuwe chauffeurs mee op.

Voor een rit zet ik mijn gsm op ‘niet storen’. Zo word ik niet afgeleid als ik op de baan ben. Oproepen van mijn werkgever komen wel door, maar die neem ik op via de carkit. Verkeersveiligheid is voor mij, mijn zoon Kevin en ons bedrijf Van Moer Group heel belangrijk. Zo kreeg ik onlangs een opleiding tot driver instructor en volg ik nu het rijgedrag van nieuwe chauffeurs mee op.

Nieuwe chauffeurs moeten een handboek ondertekenen waarin staat dat het verboden is om te bellen tijdens het rijden, tenzij handsfree. Hiervoor kunnen ze hun persoonlijke gsm via een bluetooth verbinding aan een handenvrije kit koppelen. Alle trekkers zijn voorzien van een onboard computer waarmee chauffeurs berichten kunnen ontvangen/sturen of kunnen bellen/gebeld worden. Het bericht verschijnt als een pop-up op het dashboard, waardoor ze niet afgeleid worden. Om chauffeurs zo weinig mogelijk te storen, stuurt onze planning berichten in plaats van te bellen. Die kunnen ze bij stilstand bekijken en/of beantwoorden.

Op de chauffeursvergadering sensibiliseren we onze chauffeurs met campagnes, foto’s en getuigenissen. Nadien roepen we ze op om (vrijwillig) een charter te ondertekenen waarbij ze beloven om de gsm niet te gebruiken tijdens het rijden. We hopen uiteraard om zoveel mogelijk charters te ontvangen!

Tijdens intakegesprekken en maandelijkse controlemarathons motiveren we onze chauffeurs om niet te gsm’en in de vrachtwagen. Die policy hebben we opgenomen in het arbeidsreglement en het chauffeurshandboek. We sensibiliseren onze werknemers over de risico’s van afleiding achter het stuur met onze ‘safety flash’. Met rijstijlrapporten en opvolggesprekken monitoren we het rijgedrag van alle chauffeurs.

Wij sensibiliseren intern via campagnes op tv-schermen en controleren chauffeurs regelmatig bij binnen- en buitenrijden op gsm’en achter het stuur. Via het comité voor preventie en bescherming op het werk leggen we de nadruk op onze ‘3 doelgedragingen’: voorbeeldgedrag, aanspreken van collega’s en niet gsm’en achter het stuur. Dit houden we via verschillende kanalen levend en we richten deze boodschappen naar alle werknemers (niet enkel naar onze chauffeurs).

In onze Van Dievel Transport Academy geven we code 95-opleidingen rond ongevallenpreventie en ecologisch en defensief rijden. Hierbij wijzen we op de gevaren van afleiding in het verkeer en vragen we om de gsm niet te gebruiken tijdens een rit, zelfs niet handsfree. Ook nadien blijven we hierop hameren door regelmatig te communiceren. Boetes moeten chauffeurs zelf betalen. Zo creëren we een echte gedragsverandering.

We contacteren onze chauffeurs meestal via de boordcomputer. Enkel als het dringend is, bellen we. Daarvoor is elke vrachtwagen uitgerust met een handsfree carkit. We sensibiliseren de planners om zo weinig mogelijk te bellen en om chauffeurs tijd te geven om te parkeren en terug te bellen op een veilige stopplaats.

Bij elke aanwerving organiseren we een gesprek met de nieuwe werknemer. We bespreken de gevaren van afleiding achter het stuur en benadrukken ook in het chauffeurshandboek dat bellen handsfree moet gebeuren. Planners bereiken onze chauffeurs via de bedrijfstelefoon (handsfree carkits) of via een kort bericht op het scherm van de blackbox. Die is zo ingesteld dat de chauffeur niet kan antwoorden als hij aan het rijden is.

Onze chauffeurs zijn vaak lang weg van thuis dus het heeft weinig zin om de telefoon tijdens de werkuren te verbieden. We moedigen ze daarom actief aan om te gsm’en op los- en laadplaatsen en tijdens rustperiodes. Zo zullen ze minder snel in de verleiding komen om dit ook achter het stuur te doen. We blijven voortdurend zoeken naar nieuwe manieren en nu gaan we met het Beloofd!-campagnemateriaal aan de slag.